Rexistro
do neutrino de máis alta enerxía captado no observatorio IceCube, na Antártida.
/ ICECUBE COLLABORATION
Os neutrinos son tan invisibles que, para velos, os cientificos tieñen
que montar os seus especiales e enormes detectores en lugares insólitos, como
na Antártida. No mismísimo Polo Sur, xunto a base científica estadounidense
Amundsen Scott, está incrustado, nun kilómetro cúbico de xeo, e chámase IceCube, o seu obxectivo é captar as partículas
elementales generadas fora do Sistema Solar. Os científicos do peculiar telescopio
anuncian agora, na revista Science, que xa captaron un total de 28
neutrinos de altísima enerxía e propiedades específicas que permiten descartar
que puideran haberse producido no Sol ou na atmosfera terrestre. “É o principio duna nova
era da astronomía”, afirma o científico estadounidense Francis Halzen,
científico da Universidade de
Wisconsin-Madison, responsable do
IceCube.
Os científicos todavía non poden
señalar os fenómenos concretos que emitiron esos neutrinos pescados na Antártida, dado que o fluxo é
pequeno todavía, pero as teorías indican que deben proceder de explosións
estelares de supernova, de agujeros negros, de galaxias activas ou de otros
fenómenos.
Miles de millóns de neutrinos pasan por
cada centímetros cadrado da Terra –e polo corpo de cada un de nos- cada segundo.
Coma se nada. Estas partículas apenas interaccionan ca materia así que a
atravesan sin inmutarse e como son neutras, non se desvían polos campos
magnéticos. Pero xeneranse en procesos físicos fundamentales e en cantidades
ingentes. A inmensa mayoría dos neutrinos que nos atravesan imperceptiblemente
se xeneran no Sol ou nas interaccions dos rayos cósmicos na atmósfera e na
radiactividad natural. Tamén producense nos
reactores nucleares e en aceleradores de partículas, como o PS do CERN.
Laboratorio do detector de neutrinos IceCube na
base Amundsen Scott na Antártida. / SVEN
LIDSTROM, ICECUBE/NSF
Hace uns meses, os científicos do
IceCube anunciaron a detección, en 2012, de dos neutrinos superenerxéticos, tan
queridos por estos físicos que os bautizaron Epi e Blas en honor dos entrañables personaxes de Barrio
Sésamo.
“A
era da astronomía de neutrinos ha comezado”, afirman Gregory Sullivan, xefe do
equipo da Universidade de Maryland que traballa en IceCube. O mesmo considera
John Learned, da Universidade de Hawai, que, en 1973, propuxo montar un
detector similar no océano. “IceCube é
un estupendo e único telescopio astrofísico, desplegado no xeo profundo da Antártida,
pero mirando a todo o universo, detectando neutrinos que le chegan atravesando
toda a Terra dende o ceo do hemisferio Norte así como os que proceden do Sur”,
dice Vladimir Papitashvili, responsable da Fundación Nacional
para a Ciencia estadounidense.
Forman a colaboración de IceCube: 250
físicos e inxenieros de 12 países, participan no proxecto 16 universidades
estadounidenses.
FONTE:
Pablo González Vázquez 1ºC Bach.
