Brais Casas Fernández
martes, 23 de abril de 2013
O Padre Feijoo, protagonista do Día do Científico
O Día do Científico está adicado este ano ao Padre Feijoo, un ilustrado do século XVIII que intentou modernizar a España daquel momento. Naceu moi cerca de aquí, en Pereiro de Aguiar, no ano 1686, e son moitas as razóns polas que se lle adica este día. A Ilustración é un movemento filosófico, literario e científico que nace no XVIII e que intentará modernizar a cultura e transformar a sociedade. Baséase na razón porque pensa que calquera problema pode abordarse dende ela. O Padre Feijoo foi un dos seus principais representantes introducindo en España estas novas ideas. Foi pois un gran impulsor da ciencia baseada na razón e na experiencia, que buscaba coñecer a verdade fuxindo da mitoloxía e exercendo un espírito crítico. Resulta curioso que sexa precisamente un membro da igrexa un dos impulsores da ciencia en España pero na historia hai bastantes casos así. Este intelectual, catedrático de Teoloxía, foi un apaixonado das ciencias experimentais e, polo tanto, é de xustiza que se lle adique este día. Ah, ademais, foi un defensor das mulleres, polo que se había dúbidas , agora xa desapareceron.
Bioetanol procedende de cenorias
Cada ano, miles
de froitas e verduras son tiradas ó non ser “aptas” para o mercado por non
cumprir uns canons de tamaño ou forma, sento estas comestibles. No ano 2010
foron desperdiciadas 84000 toneladas de cenorias. Investigadores da UNED, en
colaboración coa Universidade Nacional do Litoral, a Universidade do Centro
Educativo Latinoamericano (ámbalas dúas arxentinas) e o Instituto de Catálise e
Petroleoquímica (CSIC), deseñaron un método co que se utilizan os desfeitos de
cenorias para producir bioetanol. Este composto químico obtense a partires da
fermentación de azucres da hortaliza e pode usarse como combustible.
Calquera alimento
que posúa hidratos de carbono pode converterse en bioetanol mediante un proceso
de fermentación alcohólica. A cenoria ten entre un 8 e un 10% de azucres
simples e un 1% de amidón.
Os científicos
desenvolveron un proceso de fermentación alcohólica que separa os azucres do
mosto creado cos restos da hortaliza. Primeiro, córtase en anacos moi pequenos.
Despois, prodúcese unha hidrólise encimática, rompendo as moléculas de maior
tamaño (formadas por glicosa) de modo que o azucre queda libre. A continuación,
prodúcese a fermentación etílica grazas a uns lévedos capaces de transformar o
azucre en etanol e CO2. Por último, o etanol é purificado por
destilación.
Os restos das
cenorias tamén se usan para alimentar animais, extraer carotenos (que son os
compostos que lle aportan a súa cor laranxa tan característica) que se utilizan
na industria farmacéutica e alimentaria.
Fontes de información:
Antía Quintana Gallego, 1º BACH A
Etiquetas:
Consumo,
Enerxía,
Enerxías renovables,
Química
Suscribirse a:
Entradas (Atom)