Os equipo dos doutores Alan M.Fogelman(director da unidade de investigación da aterosclerose na Escola David Geffen de Mediciña) e Srinavasa T.Reddy,(especialista en farmocoloxía médica),ambos da Universidade de California nos Anxeles,(UCLA), prepararon mediente inxeñería xenética os citados tomates,en forma molida e liofilizada, agregounos á dieta rica en graxas, típica dos humanos das nacións industrializadas, coa que se alimentou a uns ratos que non posuían a capacidade de eliminar o colesterol malo do seu sangue e que inexorablemente desenrolaban inflamacións e aterosclerose cando consumían unha dieta rica en graxas.
Os investigadores constataron que os ratos que comeron os tomates enriquecidos co péptido, os cales representaron o 2,2 por cento da súa dieta rica en graxas, tiveron unha acumulación significativamente asociada co colesterol bo,niveis máis altos de colesterol bo e menores niveis dun ácido promotor de tumores que aceleran a acumulación de placa nas arterias de modelos animais.
Varias horas despois de que os ratos terminaran de comer, detectábase o péptido intacto no intestino delgado,pero non se lle encontraba así no sangue. Segundo os investigadores, esto non é un gran indicio de que o péptido actúa no intestino delgado e logo é degradado a aminoácidos naturais anter de ser absorvido no sangue,como sucede cos demais péptidos e proteínas do tomate.
Esto fai pensar que escoller como obxectivo ao intestino delgado pode ser unha nova estratexia para previr a aterosclerose de orixe alimentario,a cal é unha enfermidade provocada por placas nas arterias que pode conducir a ataques ao corazón e derrames cerebrais.
Ademais dos científicos mencionados da UCLA no traballo de investigacion e desenrolo tamén interviñeron outros de dita universidade así como da de Alabama na cidade estadounidense de Birmingham.
Pablo Estévez Feijóo 1ºA Bacharelato
