jueves, 14 de junio de 2012

Australia creará a rede de reservas mariñas máis grande do mundo.

Imaxe da Gran Barreira de Coral de Australia. 
O Goberno australiano creará a rede de reservas mariñas máis grande do mundo e limitará a explotación de hidrocarburos e a pesca nas áreas sensibles para contribuir á protección dos océanos. Dita rede aumentará o número de reservas de 27 a 60 e abarcará uns 3,1 millóns de kilómetros cuadrados (máis dun tercio do océano que rodea o continente). Con esta medida, o ministro de Medio Ambiente, Tony Burke, pretende realizar unha xestión máis responsable das áreas mariñas e dos seus recursos. Ademáis esta medida non está vinculada só a protexer o medio ambiente, senón tamén á seguridade alimentaria. Ampliaráse tamén a protección de animais como as ballenas, as tartarugas ou outras especies ameazadas e dos arrecifes no Mar de Coral. As consecuencias destas medidas só afectarán nun 1% á pesca. Unha das razóns de este novo plan anunciado polo Goberno Australiano é que na Décima Conferencia da Diversidade Biolóxica de 2010 celebrada en Xapón acordouse que o 10 % da superficie mariña mundial debería estar protexida no ano 2020. 

Fonte de documentación: El mundo.

NATHALIE MARTÍNEZ RIBAO 1º D 

A arte rupestre en Altamira e outras dúas covas españolas é o máis antigo do mundo.

Algunhas das obras rupestres da cova de Altamira e doutras cavernas do norte da península covertéronse na expresión artística máis antiga dos seres humanos, quizais anterior á nosa propia especie. Ten máis de 40.000 anos e encontrouse nunha zona onde por entón habitaban os neandertales.
Localizáronse en tres covas das 11 investigadas por un equipo formado principalmente, por investigadores de España e Portugal.
Ata agora non era doado datar estas pinturas prehistóricas, pero desenvolveuse un método que mide os isótopos de uranio nas calcitas, unha codia de milímetros que se foi depositando sobre as pinturas co paso dos milenios.

                              
Enlace: http://www.elmundo.es/elmundo/2012/06/12/ciencia/1339521293.html
Lucía Sánchez Corral 1ºD nº 30

Os científicos advirten dun colapso planetario inminente e irreversible!!!

As chamadas de atención xa foron moitas pero esta vez, haber se hai sorte e conseguimos que nos escoiten. Un renombrado plantel de 22 científicos de todo o mundo, advertíu de que a Terra se aproxima a un colapso inminente e irreversible. En cuestión de décadas, se non se toman as medidas adecuadas -algo para o que, por fortuna, aún estamos a tempo-, a humanidad enfrentarase sen remedio a un «novo réximen para o que non estamos preparados». O panorama desolador inclúe carencia de alimentos e de augua potable, enormes sequías, extinción de especies e migraciones masivas de xente en busca da súa propia supervivencia. As causas, son o brutal crecemento da población, a destrucción dos ecosistemas naturales e o cambio climático.

Dende os seus comezos, a Terra sufríu cinco grandes episodios de extincións masivas asociados a cambios climáticos que transformaron as características de todo o planeta. O último gran gran cambio producíuse fai uns 14.000 anos, cando o 30% da superficie terrestre perdeu a capa de xeo que a cubrió durante o último período glacial. Dende entonces, o planeta mantívose máis ou menos estable ata a aparición e o desenrolo da civilización humana. Sen embargo, os científicos creen que esto está a punto de cambiar e todo por nosa culpa. 

Para empezar, somos moitos e consumimos demasiados recursos. A tasa de crecemento anual da población é de uns 77 millones de persoas, case mil veces superior á experimentada entre 10.000 e 400 anos. Alteramos a paisaxe gravemente e emitimos á atmosfera cantidades inxentes de CO2. «Hai grandes posibilidades de chegar a un punto de non retorno, catastrófico, para o que non hai marcha atrás, e as consecuencias poden ser enormes para a nosa calidade de vida como especie. Tendremos problemas moi grandes», afirma  Jordi Bascompte, biólogo da Estación Biológica de Doñana, que participou no traballo.

A lista de fatales consecuencias é interminable. Perderíamos a polinización dos campos agrícolas, moitas especies se extinguirían e outras se adaptarían, a provisión de agua potable e de alimentos sería moito menor a consecuencia da disminución da biodiversidade e aumentarían as zonas mundiais desérticas. «As grandes sequías conlevarían a grandes migracións e o regreso de enfermidades infecciosas », apunta o biólogo.
Os estudos realizados polos científicos, poden ocurrir ao redor do ano 2025. Ao redor desa data, se seguimos ó mesmo ritmo, habremos destruido o 50% dos hábitats naturais mundiais. E en 2045, o 55% (agora vamos polo 43%).

Os investigadores cren que todavía estamos a tempo de revertir a situación. Para elo, apostan por frear o crecemento da población, reducir o uso de enerxía per cápita nos países do primer mundo e optar polas sostenibles, emplear os recursos de forma máis racional e intentar protexer as zonas virxes da Terra.
Algúns quizáis consideren estas conclusións demasiado alarmistas pero esta é a realidade. Pode ser dura, pero é mellor enfrentarse ó problema que obviarloxa que ignorar nunca foi unha boa decisión».



ENLACES: 
-  http://www.abc.es/20120606/ciencia/abci-cientificos-advierten-colapso-planetario-201206061209.html


Lorena Rodríguez Castro Nº24, 1º Bach. D